Λαθραίοι και λησμονημένοι διασχίζουμε τις βαλτωμένες μας κραυγές... Τα μετουσιωμένα μας πάθη, κάτω απ’ το λιόγερμα του ανέλπιστου...

Ξυπόλητος μέσα στο βαθύ πέπλο του χρόνου διέσχιζες τα συντρίμμια της ζωής Σ έναν άγνωστο προορισμό βάδιζες χωρίς της πυξίδας το...

Στις άηχες ακτές της αφάνειας, ένα ποίημα κείτεται ρακένδυτο. Ξέπνοο και παρατημένο... Με το βλέμμα σχεδόν σβησμένο μάταια εκλιπαρεί ένα...

Σε ψάχνω στων ανέμων τη σιωπή... Σ’ αναζητώ στις καταιγίδες της ερήμου... Στα πεζοδρόμια που ο λυγμός σου αντηχεί... Μέχρι τις συνοικίες...

Όλα τόσο ξένα... και τόσο οικεία... Τόσο μακρινά... και τόσο κοντά.  Απλώνεις τα χέρια και όλα χάνονται... Μα τα έχεις μέσα σου όλα...

Τότε, που ήταν ακόμα ανάλαφρα πλήκτρα τα βήματά σου και διέσχιζες τα λευκά φτερουγίσματα της ζωής, ισορροπούσες στο κενό. Οι δείκτες της...

Ξυπόλητος μέσα στο βαθύ πέπλο του χρόνου διέσχιζες τα συντρίμμια της ζωής Σ έναν άγνωστο προορισμό βαδιζες χωρίς της πυξίδας το...

Ένας κόσμος πολύβουος με εναλλασσόμενες εντάσεις και διφορούμενες ενστάσεις. Πότε μας κοιμίζει με μια ενοχική σιωπή... Πότε μας ξυπνά με...