ιδού λοιπόν, τα κατάσπαρτα χείλη μου με τ'αγκάθια, που αφίλητα μένουν...           τα διάφανα, που τα γδέρνει το φως και βυζαίνουν της...

τότε που σε περίμενα, σκόνταψε η ζωή μου σε μιάν ημέρα  που έσβηνε το φως της  για να κοιμηθεί,  σιωπηλή... ο χρόνος έκαμε λάθος  και...

θα με βρεις και θα θυμίζω Φθινόπωρο και θάναι οι ώμοι μου γιομάτοι τα σύννεφα, τα κίτρινα δέντρα... θα με βρεις και θάμαι η άγρια πόλη,...

κάθε πόρος στο δέρμα, θηλειάς αόρατης υδρατμός  και ψηλώνει αντρίκιος...        εσύ, που νύχτα  έκλεψες  κύμα το αίμα μου.       εγώ, που...