Έγειρε ο γλάρος
να σηκώσει στα φτερά του
βαρύ φορτίο,
του ναυτικού τους πόνους,
του λιμανιού τους καημούς.
Το ταξίδι ξεκίνησε,
η διαδρομή πλώρη πρύμνη,
αναρχικά τα φτερουγίσματα
σε λίγα μέτρα γαλάζιου,
το κατάρτι ξαπόστι.
Θέα το άπειρο,
του ονείρου ο χρόνος μεγάλος, προσδοκία το πρώτο λιμάνι,
η γη στο χάραμα του ορίζοντα,
η στεριά που αχνοχαράζει.
Αθανάσιος Νασιόπουλος
Comments