κάθε πόρος στο δέρμα,
θηλειάς αόρατης υδρατμός
και ψηλώνει αντρίκιος...
εσύ,
που νύχτα
έκλεψες
κύμα το αίμα μου.
εγώ,
που Ιόνια πιά
κάθιδρος
σε δαμάζω.
σε μιά μεγάλη θάλασσα
να με περιγελά...
Αιγαίος που πέταξα
μες στο κορμί σου,
όπου φιλάς
σπασμούς
και δόξες
με γλώσσα καρτερική
για του ονείρου άσμα...
...να τα σημάδια μου.
Σακελλάρης Καμπούρης
コメント