Ανθίζει η άνοιξη...

Ανθίζει η άνοιξη ξανά

σε αυτήν εδώ την γειτονιά.

Μια μαργαρίτα που γελάει

σε χρυσαφένιο χώμα.

Μοιάζουνε όλα γιορτινά

ο ουρανός και τα κλαριά.

Τα λόγια και τα χάδια

στου χρόνου τα πηγάδια.

Στέκουν τα πλοία σιωπηλά

και περιμένουν τον νοτιά.

Με ένα τραγούδι από παλιά

μαζί τους να μας πάρουν.

Ανοίγει ο άνεμος πανιά

και εγώ θα τρέξω να σε βρω.

Εκεί που μένεις στο στενό

πίσω απ' το παλιό λιμάνι.

Έλα και βάλε μου κρασί

να ξεδιψάσει η ψυχή.

Μέσα σε κόσμους μυστικούς

και διώξε μου τον πόνο...

λόγια και ζωγραφιά : Κώστας Κούκας