Άρθρο του Κώστα Κορέλλη
Αυξήσεις που ζαλίζουν, έως και 75%, καταγράφονται φέτος στα ενοίκια για φοιτητική στέγη στην Αθήνα. Γονείς και φοιτητές δηλώνουν δυσαρεστημένοι και αγχωμένοι, καθώς οι τιμές είναι απλησίαστες.
Πώς όμως βιώνουν οι ίδιες οι ενοικιάστριες και ενοικιαστές τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια; Πώς καταφέρνουν να ανταποκρίνονται στο τόσο αυξημένο κόστος στέγασης; Πώς αντιλαμβάνονται το πρόβλημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωπες/οι; Τελικά, περιμένουν από κάπου λύση και αν ναι, ποια θα ήθελαν να είναι αυτή;
Ερωτήματα που δύσκολα μπορούν να απαντηθούν έτσι εύκολα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι τα δυσβάσταχτα ενοίκια αλλάζουν τη ζωή των χαμηλών εισοδημάτων, καταστρέφοντας τις προοπτικές όχι μόνο των φτωχών αλλά και των αυξανόμενων μεριδίων της κατώτερης μεσαίας τάξης μετά από δεκαετίες κατά τις οποίες οι αυξήσεις των ενοικίων τείνουν να ξεπεράσουν την αύξηση του εισοδήματος.
Χιλιάδες γονείς και νέοι που με αίσθημα ικανοποίησης και ανακούφισης είδαν τους κόπους ετών και σκληρής προσπάθειας και θυσιών να επιβραβεύονται με την επιτυχή εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, βρίσκονται σε εντατική αναζήτηση φοιτητικής στέγης.
Για μεγάλο όμως αριθμό εισακτέων και η επιτυχία αυτή συνοδεύεται από την ανάγκη μετακίνησης στην πόλη που βρίσκεται η νέα τους Σχολή, που δεν συμπίπτει με την πόλη που έζησαν και μεγάλωσαν μέχρι σήμερα.
Στο πλαίσιο αυτό γονείς και νέοι αναζητούν την λύση εκείνη που ταιριάζει και αντέχει ο οικογενειακός τους προϋπολογισμός. Οι περισσότεροι στρέφονται στην λύση ενοικίου είτε μια μικρής γκαρσονιέρας είτε μεγαλύτερου διαμερίσματος για συγκατοίκηση.
Δεν είναι όμως αμελητέος ο αριθμός των γονιών που εξετάζουν και το ενδεχόμενο αγοράς ενός σπιτιού, κοιτώντας πιο μακροπρόθεσμα.
Δεν είναι ωστόσο λίγα τα παιδιά που, ενώ έχουν περάσει σε πόλεις της περιφέρειας, επιλέγουν να μην πάνε στις σχολές εξαιτίας του δυσβάσταχτου κόστους διαβίωσης, μεγάλο μέρος του οποίου είναι το κόστος στέγης.
Αυτό που προέχει είναι η στήριξη των οικογενειών από το Κράτος για τα παιδιά που καταφέρνουν να περάσουν σε σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ στην επαρχία, τουλάχιστον για τους φοιτητές που δεν καταφέρνουν να περνούν σε σχολές που δεν είναι στον τόπο διαμονής τους. Ίσως αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια κρατική επιχορήγηση, ίσως με την στήριξη της ευρωπαϊκής ένωσης και των διαθεσίμων κονδυλίων. Προτάσεις μπορεί να υπάρξουν πολλές για την ανακούφιση των οικογενειών, των οποίων τα παιδιά φοιτούν σε απομακρυσμένες περιοχές από τον τόπο διαμονής τους. Αρκεί φυσικά να υπάρξει πρόθεση, διάθεση διαλόγου και κυβερνητική βούληση με στόχο να δουν από όλες τις πλευρές αυτό το καυτό θέμα. Ας τολμήσουν …
Comments