Δεν δέχομαι να αλλάξω για εσένα. Αυτή είμαι και έτσι με γνώρισες.
Πως μου ζητάς τώρα να αλλάξω, να γίνω κάτι που δεν είμαι, κάποια που δεν είμαι. Αν η φαντασία σου με έπλασε αλλιώς από την πραγματικότητα δεν φταίω εγώ...
Λες ότι με αγαπάς...
Πως γίνεται αυτό;
Δεν αγαπάς εμένα αλλά κάποια άλλη που θες να με μεταμορφώσεις σε εκείνη.
Τον άνθρωπο που ερωτεύτηκες, τον ερωτεύτηκες για αυτό που είδες, στην μορφή του, στο χαρακτήρα του, στην ψυχή και στην καρδιά του.
Όταν τον αντίκρισες πρώτη φορά και σου έκοψε την ανάσα, το χαμόγελο του και τα μάτια του.
Όταν η παρουσία του σε αναστάτωσε και η καρδιά σου χτύπησε σε ρυθμούς και παλμούς που δεν ήξερες ότι υπήρχαν.
Όταν δεν μπορούσες να φανταστείς πως είναι να ζεις χωρίς αυτόν και τα λεπτά μακριά του ήταν αιώνες.
Αυτός που σου φέρνει φως και μόνο στην σκέψη του και σε βγάζει από τα σκοτάδια σου.
Οι γκρίζες σου στιγμές βάφονται με χρώματα σαν την παλέτα ή τον πίνακα ενός ζωγράφου.
Οι άοσμες ώρες φεύγουν και έρχεται το άρωμα και η μυρωδιά του να σε τυλίξει.
Οι άγευστες μέρες και νύχτες με κάθε του φιλί παίρνουν την γεύση του, παρακαλώντας να μην τελειώσει.
Μπορείς να φανταστείς τη βροχή,
χωρίς την μυρωδιά και τον ήχο της ;
Ένα τραγούδι χωρίς μελωδία και νότες;
Ένα ποίημα χωρίς λέξεις και συναισθήματα;
Έναν πίνακα ζωγραφικής χωρίς χρώματα;
Τώρα κατάλαβες;
Δεν γεύτηκες ποτέ μυρωδιά, μελωδία συναισθήματα και χρώματα που παίρνεις από την αγάπη και την ζωή.
Δεν με αγάπησες ποτέ...αυτό είναι το παράπονο μου.
Comments