Για ένα όνειρο

Γράφω το ποίημα της σιωπής μου,

πάνω σε μια αχτίδα του φεγγαριού,

ποτισμένο με αίμα από τα χείλη μου.

Μην κλάψετε...

Για ένα όνειρο γράφω...

που νέκρωσε στο πρόσωπο μου.

Που πέθανε στην παλάμη μου.

Δεν πρόλαβα να το ταίσω το μεσημέρι,

να το ποτίσω...

Δίψασε στα χέρια μου,

στέγνωσε,

λείψανο έγινε.

Κυοφόρησα τη σάρκα του στα χέρια μου,

μες το σκοτάδι να γεννηθεί.

Στα δάχτυλα σου,

να χτίσω ξανά ότι απόμεινε.