Ξύπνησα τα χαράματα κι έλειπε η πνοή σου
Έμεινα μόνη να κοιτώ την άγονη γραμμή σου
Χαράματα στα όνειρα με μια σταγόνα δάκρυ
γράφω στου δρόμου την σιωπή πως χαθηκ' η αγάπη
Τα μάτια σου με κάρφωσαν στου
στίχου το κρεβάτι
μα φτιάχνω τραγούδι' άρρυθμα
με χρώμα απ' αγάπη
Πάντα θα υπάρχει σύννεφο
στου ουρανού την δέσμη
κάθε χειμώνας κουβαλά στα σπλάχνα του Δεκέμβρη
ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
Comments