Η αγάπη, τελικά, ξεπερνάει τα πάντα;
Μεγαλώσαμε με πολλές άκαμπτες πεποιθήσεις, τις οποίες το μυαλό μας με μεγάλη δυσκολία τις επεξεργάζεται και τις φέρνει στο φως της λογικής διεργασίας.
Οφείλω να ομολογήσω ότι η αγάπη πολλές φορές δεν μπορεί να ξεπεράσει από μόνη της τα πάντα.
Στο συγκεκριμένο άρθρο δεν αναφέρομαι σε ερωτικές σχέσεις, αλλά στην περίπτωση που υπάρχει ψυχική ασθένεια μέσα στην οικογένεια.
Η ψυχική πάθηση ακόμα θεωρείται από πολλούς κατάρα, η θρησκευτική προκατάληψη την αντιμετωπίζει ως δαιμονισμό, ταυτίζεται με τη ντροπή. Γίνεται ένα ένοχο μυστικό πίσω από τις κλειστές πόρτες σπιτιών, με ολέθριες επιπτώσεις τις περισσότερες φορές.
Ενώ για τα ζητήματα της σωματικής μας υγείας προσφεύγουμε εύκολα στον γιατρό της ειδικότητας που μας απασχολεί, η ψυχική υγεία χρειάζεται να ξεπεράσει το ξέπλυμα του άγους, του πρόσθετου κοινωνικού βάρους, της ενοχής και της ταύτισης της πάθησης με τον "σχιζοφρενή δολοφόνο".
Με αποτέλεσμα, να μην υπάρχει η αποζήτηση βοήθειας από τον ειδικό. Και αυτό να έχει, ουκ ολίγες φορές, ολέθριες συνέπειες.
Είναι λάθος να προσπαθείς να κουμαντάρεις με την αγάπη έναν άνθρωπο που χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή. Και να τοποθετείς τον φλύαρο κόσμο πάνω από το καλό του και την ασφάλεια ολόκληρης της οικογένειας.
Μα ο κόσμος πάντα θα σχολιάζει. Την ύπαρξη προβλήματος, την ανυπαρξία προβλήματος, την αλαβάστρινη τελειότητα ή την επιτυχημένη ζωή.
Η αγάπη δε θα βοηθήσει τις ορμόνες του εγκεφάλου να λειτουργήσουν σωστά, ούτε μπορεί να αντικαταστήσει το φάρμακο που αποτρέπει την υποτροπή.
Αυτό που μπορεί να πετύχει η αγάπη, είναι να οδηγήσει τον άνθρωπό μας που έχει ένα ζήτημα ψυχικής υγεία στο γιατρό. Όχι εκείνη που θα το κουκουλώσει, λες και είναι κάτι ντροπιαστικό.
Πάρα πολλά οικογενειακά δράματα θα είχαμε γλιτώσει, αν οι άνθρωποι επανεξέταζαν τα ταμπού τους και απελευθερώνονταν από τη φοβία του κόσμου.
Και δεν είχαν το φόβο απέναντι στην ψυχική πάθηση; την έβλεπαν απλά ως αυτό που είναι. Ως μία πάθηση. Όπως είναι η καρδιοπάθεια, ο διαβήτης, οποιαδήποτε.
Μην προσπαθήσεις με τη δική σου αγάπη αποκλειστικά να θεραπεύσεις μία τραυματισμένη ψυχή που εμφανίζει μία αποξενωμένη επαφή με την πραγματικότητα. Απομακρύνεις τον άνθρωπο από την ίαση και βάζεις και εσένα σε κίνδυνο.
Ένας εγκέφαλος που παρουσιάζει μία δυσκολία ορθής κατανόησης του κόσμου, χρειάζεται εξειδικευμένη βοήθεια και φαρμακευτική αγωγή. Όχι απλά αγάπη..
Comments