Έρχεται πάντοτε η στιγμή να αναθεωρήσεις τις σκέψεις σου και τις απόψεις σου, ακόμη και για τον ίδιο σου τον εαυτό, για την οικογένειά σου, τον περίγυρό σου.
Αντιλαμβάνεσαι ότι πάντοτε μόνος ήσουν και μόνος θα συνεχίσεις να είσαι.
Τίποτα δεν θα μπορέσει ποτέ να σου δώσει την ασφάλεια και την ξεγνοιασιά του ασφαλούς καταφύγιου.
Ίσως γιατί το να εμπιστεύεσαι ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό δεν σου εγγυάται κανείς, καμία δύναμη, ότι δεν θα σε προδώσει.
Οι φορές που τα δάκρυά σου δεν θα τα δει κανείς είναι αυτές που θα σε συντροφεύσουν.
Οι στιγμές που ο καθένας θα γυρίσει την πλάτη του γιατί πλέον δεν σε χρειάζεται θα σου κάνουν παρέα, γλείφοντας την πίκρα από το πρόσωπό σου.
Μα εσύ θα λες "δεν πειράζει", γιατί η ψυχή σου είναι καθαρή και περήφανη.
Όχι δεν είσαι ο αδικημένος.
Είσαι απλά αυτός που δεν νιώθει την ανάγκη να ουρλιάξει για το δίκιο του.
Είσαι αυτός που ανέχεται την προδοσία, τις άσχημες συμπεριφορές, τη ζήλια, την αδιαφορία, γιατί νιώθει καλά με τον εαυτό του και δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι.
Είσαι αυτός που θα συγχωρήσεις γιατί είσαι άδολη ψυχή.
Είσαι ο ίδιος που δεν θα κάνεις το κακό και θα ανταποδώσεις για να χαμογελάσεις σαρδόνια.
Συνεχίζεις να κρατάς μέσα σου όσα σε πονούν.
Προσπαθείς να γελάσεις για να μη δουν ότι κλαις.
Κλαις τόσο που δεν τελειώνει ότι έχει η ψυχή σου.
Το σίγουρο είναι πως ό,τι κουβαλάς ενδόμυχα κανένας ποτέ δεν ξέρει να το αγγίξει δίχως να το πληγώσει.
Όλοι αλλάζουν, όλοι ξεχνούν, προσπερνούν, χαμογελούν και αδιάφορα σιγοτραγουδούν.
Μα ποιος ξέρει και αυτοί τι κρύβουν...
Η σιωπή έχει το δικό της χάδι.
Μα τα σπασμένα κομμάτια δεν κολλάνε ξανά.
Γιατί τα όμορφα που ονειρευόσουν έχουν χαθεί.
Άγευστη η μοναξιά, μα καλύτερα αυτή.
Κάποιοι θα σε χλευάσουν ακόμη και τώρα.
Όσο θα ανεβαίνεις, τόσο θα σε φθονούν.
Όσο θα αισθάνονται τελευταίοι, τόσο θα κυνηγούν σκιές.
Μα εσύ θα λες: "Δεν πειράζει, εαυτέ μου"!
Comments