Δες έναν Απρίλη!

Ακούει κάθε μου προσευχή.

ως είμαι από τη λήθη σου καταβροχθισμένος—

εκείνος είναι εδώ για μένα,

εκείνος, που σε κράτησε σαν το τελευταίο του ψέμα.

Κι εσύ, που τον ήλιο αγαπάς,

σήμερα πληρώνεσαι με το ίδιο νόμισμα,

από μια άσπονδη μπόρα.

Γιατί στην Απρίλη μου χρωστάς μιαν αλήθεια.

Δες τον, λοιπόν—αν δύνασαι—κατάματα!

Σαν σκιά γυροφέρνω χρόνια την Άνοιξη.

Όσα λουλούδια και λέξεις άνθισαν στα σφαλισμένα σου

σφαγμένα τώρα βαριά ανασαίνουν

μέσα στην τσιμεντένια σου αλτάνα—

γιατί ποτέ δεν τα φρόντισες, κυρά μου.

Γι' αυτό και η βροχή.

Για να 'χουν, όπως εγώ, μιαν ελπίδα δίπλα σου.

Βασίλης Πασιπουλαρίδης ✨