Εγώ για σένα θα μένω πάντα εκεί,
σ' ένα σταθμό αναμονής, σαν μια λυχνία αδρανή,
στην άλλη πλευρά του φεγγαριού, τη σκοτεινή.
Εκεί που κείτονται τα όνειρα βουβά, σβησμένα,
σκιές στου χρόνου τις πτυχές λησμονημένα.
Εγώ για σένα, θα μένω πάντα εκεί...
Σαν το φτωχούλη που διαβιεί σε μια καλύβα ανοχική,
σ' ένα σκαλί, στη σκάλα που φθάνει ως στην κορφή,
μα αρκετά σκαλιά, εκεί στα χαμηλά, πιο κάτω,
να τρώω ψίχουλα εγώ και συ ολόκληρο τον άρτο.
Εγώ για σένα, θα μένω πάντα εκεί.
Σαν ένα ξέστρατο σκαρί, αλαργινό του νου σου,
έξω από τα όρια του κόσμου του δικού σου,
να μην πονέσει η καρδιά του εγώ, του εαυτού σου.
Να μη γκρεμίσει η όψη του πύργου του υλικού σου.
Εγώ για σένα, θα μένω πάντα εκεί...
Όχι στο δρόμο το μεγάλο, τον ίσιο, τον πλατύ,
μα σ' ένα σοκάκι σκοτεινό, μικρό κρυμμένη,
να μαρτυρά το πως θα ζω εγώ μες το στρατί,
σε ό,τι πεις κι ορίζεις εσύ κι η ειμαρμένη.
Εγώ για σένα, θα μένω πάντα εκεί..
Με όλα τα "γιατί" μες την ψυχή μου απορημένα,
μόνη να ζω σαν ερημιά, με όνειρα ληγμένα,
σε μονοπάτι δύσβατο στη μοίρα υποταγμένο,
μ' αγκάθια πίκρας και θλίψες άτρωτες σπαρμένο...
Εγώ για σένα, θα μένω πάντα εκεί...
Σε μια γωνιά της άμεμπτης κι αμάλαγης ζωής σου,
στο τίποτα να κατοικώ, σε φρούδα υπόσχεση δοσμένη,
να μαρτυρώ πως άδραξα λίγη απ΄τη φλόγα της ζωής,
για μια ζωή, μισή ζωή, απ' τη ζωή κλεμμένη...!!
Comments