Επέστρεψε αγαπημένη,
ακόμα δεν κάμφθηκε ο θυμός σου;
Πόσο ακόμα θα σχίζεις το δέρμα μου,
θα λιγοστεύεις την αναπνοή μου;
Εγώ δεν υπάρχω; Είμαι νεκρή.
Θα επιστρέψω στη ζωή με ένα άγγιγμα των χειλιών σου,
με το άγγιγμα του χεριού σου.
Εγώ δεν ακούω.
Τα αυτιά μου θα αναγνωρίσουν μονάχα τη φωνή σου,
τα μάτια μου τυφλά θα παραμένουν μέχρι να αντικρίσουν τη μορφή σου.
Ας μην κατοικήσω σε κήπο της Εδέμ,
Αλλά σε μία απόμερη γωνιά του μυαλού σου.
Ω αγαπημένη!
Ακόμα και στης μάχης τον κλοιό,
οι αντίπαλοι σε αυτούς που έχουν λυγίσει έλεος δείχνουν.
Αλλά εσύ αγαπημένη,
Άτρωτο έχεις εγωισμό, ανίκητο, μανιώδη,
Χάνομαι, πνίγομαι
Μέσα στην θάλασσά του την τρικυμιώδη.
Επέστρεψε αγαπημένη,
Επέστρεψε και βρες με πεθαμένη.
Και στα χείλη μου τα χείλη σου να βάλεις
Και εμπρός σου να με δεις αναστημένη.
Comentários