Απόθεμα της καταχώνιασε στο κελάρι της ψυχής.
Νόμισε πως κλειδαμπάρωσε.
Εκείνη διέρρηξε την κλειδαριά και επέδρασε.
Το λίγο της που έγινε πολύ.
Δύναμη :
Η μεγάλη αδυναμία που του είχε.
Ο καλλωπισμός της από τον καλλιτέχνη της ζωής,
παρακαταθήκη στα αδύνατα κι ανέφικτα.
Τα απροσδόκητα σχέδια στο νεοσύστατο μουσείο αρχιτεκτονικής.
Να σμιλεύεις και να χαϊδεύεις απαλά την ατέλεια,
την αποτυχία, την ατελείωτη δοκιμασία.
Να εμφυσήσεις με την φλόγα τής καρδιάς ό,τι πόθησες,
ό,τι λαχτάρησες, ό,τι επιδίωξες και πρέπει να παραμερίσεις
και να συνεχίσεις.
Ο Έρωτας που κρύφτηκε και έχασε το δρόμο,
σαν έπεσε από την αιώρα της ζωής,
θυσιάστηκε στον βωμό τής Αφροδίτης
σαν αντίκρυσε το δάκρυ της καρδιάς της
που αναρριχήθηκε στα δύο διάφανα της μάτια.
Για χάρη του Απόλλωνα που έπαψε τον έρωτα της να φωτίζει,
ώστε εκείνος να αγαλλιάσει και να επιτρέψει στις αχτίδες
του Φωτός την άρπα του προορισμού του να καθοδηγήσει.
Το λίγο της, που έκανε πολύ.
Στράγγισε, σμίλεψε, καλλώπισε,
με κίνητρο την δίψα για αληθινή ζωή.
Αψεγάδιαστη Ιθάκη ευδιάκριτη.
Την απέχθεια της στα απωθημένα του λατρεμένου της Καβάφη,
που ξέχωρα ερμηνεύει εκείνη στην σύγχρονη ζωή!
Παπαδόπουλου Φωτεινή
Comments