Φόρεσε ένα ολοκόκκινο φόρεμα μαζί με το πιο όμορφο της χαμόγελο, και λαμπερή όπως ήταν η Αγάπη, έπιασε αγκαζέ μαζί της, τις φίλες της, τη χαρά και την ευημερία, προχωρώντας με αυτοπεποίθηση πάνω στο ολοκόκκινο χαλί τους, για να φέρουν τους ανθρώπους κοντά, να τους κάνουν να αγαπηθούν, να έρθουν κοντά σε φίλους, συγγενείς, σε συνεργάτες.
Να μπορέσουν να σεβαστούν, να εμπιστευθούν και να δημιουργήσουν πραγματική σύνδεση με άλλους ανθρώπους, με όλους τους ανθρώπους αν ήταν δυνατόν.
Έιχαν βάλει σκοπό τους να τα καταφέρουν!
Τότε ήρθαν μαζί στο σεργιάνι, η δεσποινίς ευτυχία και η φίλη της, η ικανοποίηση, που με μαεστρία υπόσχονταν να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων λίγο πιο ευχάριστη, λίγο πιο απολαυστική και ουσιαστική.
Να τους κάνουν να χαίρονται απλές απολαύσεις και τα προσωπικά τους επιτεύγματα.
Έλα όμως που στο ίδιο πάρτυ καλεσμένοι ήταν και η κυρία λύπη την οποία συνόδευε καμαρώνοντας η φίλη της, η απογοήτευση και έβαλαν στόχο τις καρδιές των ανθρώπων, να τις γεμίσουν με ένα βαθύ πόνο βαθιά στα σωθικά τους, να τους λυγίσουν, να τους κάνουν ευάλωτους να μην έχουν απλά, στιγμιαία το συναίσθημα του πόνου, του ψυχοπλακώματος, να μπορούν να το κάνει να κρατήσει μέρες ακόμη και καιρό.
Και σε μία κόντρα αυτών των συναισθημάτων ο άνθρωπος γέμισε με αμφιβολία και αγανάκτηση, πήρε φάρμακα να νιώσει όμορφα με τον εαυτό του και τους γύρω του γιατί δεν πίστεψε στις δυνάμεις του, όσο και αν τον έσπρωχναν η αγάπη, η ευτυχία και η χαρά να δούνε τα σημάδια τους.
Βλέπεις η δύναμη της κυρίας λύπης η οποία έστησε δυνατό κόμμα με την απογοήτευση έγραφαν υπερωρίες στο καθετί που καταπιανόταν ο άνθρωπος να κάνει και δεν άφηναν το μυαλό του σε ησυχία.
Τότε σε μια ύστατη προσπάθεια τους,τα θετικά συναισθήματα να φέρουν τον άνθρωπο στον δικό τους δρόμο, ανέλαβαν ολημερίς να του θυμίζουν ότι και στα δύσκολα και στα λάθη υπάρχει και η θετική πλευρά, φτάνει να αφήσει τον εαυτό του σε ηρεμία και να χαμογελά σε κάθε άγνωστο σκυθρωπό άνθρωπο που συναντούσε, να βλέπει μπροστά σε κάθε νέα ανατολή την θετική πλευρά της μέρας και να εύχεται αγάπη και χαμόγελο για όλο τον κόσμο.
Κάθε βράδυ τρύπωνε η αγάπη στο μυαλό και στα όνειρα του ανθρώπου και μοίραζε χρυσόσκονη με μύρια μόρια αγάπης για όλους, μέχρι που ένα πρωί ο άνθρωπος ξύπνησε και χαμογέλασε στον ζεστό ήλιο που του έκαιγε το πρόσωπο, σκόρπισε καλημέρες και χαμόγελα σε κάθε άλλο άνθρωπο που έβλεπε μπροστά του και ο κόσμος έλαμπε, για πρώτη φορά μέσα σε αιώνες, η κυρία λύπη με όλες τις ξινές φίλες της, τα υπόλοιπα αρνητικά συναισθήματα, παραδέχτηκαν ήττα !
Η αγάπη μαζί με τις δικές της φίλες, έδωσαν όρκο να γράφουν υπερωρίες στις υπερωρίες, για να κρατήσει ο άνθρωπος αυτό το λαμπερό, γεμάτο αγάπη χαμόγελο στο προσωπό του, που γέμιζε συνάμα με αγάπη και αγαλίαση όλο του το είναι.
Comments