Η ΛΑΒΩΜΑΤΙΑ

Λάμπει το βράδυ,φαεινό σαν διαμάντι 

του φεγγαριού το ξάστερο αγνάντι.

Έριξα αστερόσκονη στη λαβωματιά,

να πετάξει στου ουρανού την αστροφεγγιά.

Να δώσει ουράνια φτερά στο όνειρο

να φτάσει νικηφόρο στο απόγειο.

Να ασπαίρει στην ποθοβόλα καρδιά,

να μελώσει στου ίμερου την αγκαλιά.

Να δίνει φλόγα καυτή και ζέση,

στα χείλη να πίνει νέκταρ και μέθη.

Βλαστός αναρριχώμενος να γίνει,

στου αναπότρεπτου έρωτα τη δίνη.

Γλωσσάρι:

Αγνάντι: τόπος εκτεταμένης θέας,

ξέφαντο,βίγλα.

Ασπαίρω: σπαρταρώ

Αναπότρεπτος: αναπόφευκτος

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη