Κάποτε γύρω από το τραπέζι
μαζευόμασταν γνωστοί και φίλοι.
Θυμάμαι πως έφερνε την τούρτα η μάνα γεμάτη καμάρι,
που από το προηγούμενο βράδυ είχε ετοιμάσει.
-Την ευχή μην ξεχάσεις να κάνεις...
μου ψιθύρισε, κοιτώντας με στα μάτια.
Μπαίνοντας στην εφηβεία πολλά έγιναν διαφορετικά.
Λιγότεροι άνθρωποι τριγύρω.
Ηρέμησαν οι φωνές.
Σχέδια κάναμε που θα πάμε το βράδυ.
Ήλθε η εποχή που έπρεπε να φύγω από το σπίτι.
Να ζήσω μόνος.
Στα πόδια μου να σταθώ.
Και τα χρόνια κυλούσαν..
Παρέα με τις αναμνήσεις.
Παρέα με τις ευχές,
και τα όνειρα...
Τα όνειρα εκείνης της ημέρας
που έσβησα το κάθε κερί.
Τι κι αν σχεδόν όλα έχουν αλλάξει.
Έρωτες φυγάδες..
Φιλίες παλιές...
Συνήθειες πολλές...
Η τούρτα που ετοίμαζε η μάνα υπάρχει νοητά,
πάντα τέτοια ημέρα...
επάνω στο τραπέζι.
Πάνος Βαρνάβας 🌹
Χρόνια πολλά !!!
Λόγω Τιμής!!!
Comments