Κάποτε,τώρα, μέλλον,ευχή!

Κάποτε:

Μοιάζει η αγάπη μας

με χαμένο νησί,με αόρατους επισκέπτες.

Σκίσαμε χάρτες κανείς

να μην μας βρεί και μας βλάψει.

Δυο κουφάρια πληγωμένα.

Μα ο καιρός περνάει...

Τώρα:

Ο χρόνος γιατρεύει....

Αστέρια φεγγοβολούν,

τις στιγμές μας φωτίζουν

γιορτάζουν σιωπηλά.

Η θάλασσα γαλαζοπράσινες

ευχές,γράφει στα κύματα της.

Γελάς και λάμπει όλος ο κόσμος!

Ακόμη και οι νεράιδες

σωπαίνουν στο πέρασμα σου.

Μέλλον:

Θα γίνω βράχος να πιαστείς

σαν τύχει και σκοντάψεις.

Γέφυρες χτίζω πάνω

απ' τους γκρεμούς της λογικής

στην κορυφή της καρδιάς μου

να φτάσεις, τους χτύπους της

να ακούσεις κάθε φορά που σε αντικρίζω έρωτα μου.

Ευχή:

Μόνο μην πονέσεις άλλο.

Μόνο άντεξε τον φθόνο,την κακία

και προσπέρασε τα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχή

από την δύναμη του μυαλού.

Ένα φιλί για συντροφιά

για κάθε μία αναποδιά

Αντέχεις;

Στα ακροδάκτυλα βάλε

αγάπη μόνο!