Άκου καρδιά μου,
Δεν έχει οδηγίες χρήσης η αγάπη.
Έρχεται από μόνη της, όταν εκείνη θέλει.
Δεν χτυπά πόρτες, δεν παίρνει άδεια να μπει, απλά εισχωρεί ακόμα και από την πιο μικρή χαραμάδα.
Έχει όμως συμπτώματα, αφήνει αποτυπώματα, είναι που σε κάνει να αργείς, ναι γιατί αν μπορείς να προχωρήσεις γρήγορα τότε δεν είναι αγάπη, η αγάπη σε καθηλώνει.
Η αγάπη σου σταματάει το μυαλό, εκεί σ’εκείνη την σκέψη, που αν μπορείς να περάσεις έστω και μια μέρα χωρίς να σκεφτείς, δεν είναι αγάπη!
Η αγάπη δεν έχει μάτια, είναι τυφλή, σου βάζει γυαλιά να μην μπορείς να δεις κανέναν άλλον. Άρα, αν μπορείς να δεις τον εαυτό σου με κάποιον άλλο στο μέλλον, ξέχασε το, δεν είναι αγάπη!
Η αγάπη, ψυχή μου, σε κάνει να τρέμεις συθέμελα, τον βλέπεις και πετάει πυροτεχνήματα το σώμα σου, όπου κι αν βρίσκεσαι, τι κι αν ο άλλος είναι στην άλλη άκρη του κόσμου, η αγάπη έρχεται!
Βλέπεις, είναι πολλά μαζί η αγάπη, δεν είναι καλούπι για να το βολέψεις κάπου.
Η αγάπη είναι μια θύελλα συναισθημάτων που όταν σε βρει και σου χτυπήσει την καρδιά, δεν βλέπει αποστάσεις, ηλικία, εθνικότητα, χρώμα ή γλώσσα.
Σαν σου χτυπήσει την καρδούλα σου, την αφήνεις να μπει και την κλειδώνεις καλά, αλλιώς θα πονέσεις, θα υποφέρεις, θα πλαντάξεις.
Γι’ αυτό ψυχή μου, άσε την αγάπη να σε πάει σε εκείνον τον παράδεισο που πολλοί ποθούν!
Δική σου είναι, νιώσε την!
Δική σου είναι. Αφέσου της!
Comments