Κάθε γενιά κατηγόρησε την προηγούμενη.
Είτε για τις αξίες τους, είτε για τα πιστεύω τους, είτε για την συμπεριφορά τους, είτε ακόμα και για την εμφάνιση τους.
Κ αναρωτιέμαι: γιατί αρνούμαστε την εξέλιξης μας;
Γιατί φοβόμαστε το νέο;
Μια καθαρή μάτια χρειάζεται και όλα γίνονται αντικείμενο παρατήρησης της ανεμπόδιστης απο την φύση εξέλιξης.
Γιατί αντιστεκόμαστε τόσο;
Είναι φόβος το συναίσθημα μικρέ άνθρωπε μπροστά στην ορμή της αλλαγής!
Ας αφεθούμε!
コメント