Μελτέμι φύσηξε και η μέρα η ζεστή έφυγε...
πήγε σε χώρες πιο θερμές,
μαζί με τα όνειρα, στους χάρτες του απείρου.
Μελτέμι φύσηξε και η καρδιά έγνεψε
στα φύλλα τα φθινοπωρινά,
το χρώμα ν' αλλάξουν σε παλλαϊκό,
της μοίρας το πεπρωμένο μη ξεφύγουν.
Μελτέμι φύσηξε και η σκέψη μου υγρή,
κυλά μαζί σε υδρορροές στα πρωτοβρόχια,
κοιτάει τις σταγόνες, τις γεμάτες μηνύματα του ουρανού,
υγρός χαρτοπόλεμος
σ' ένα διαρκές καρναβάλι της Φύσης.
Μελτέμι φύσηξε, δυνατό κι αδυσώπητο,
που έφυγες κι εσύ απ' τη ζωή μου.
Απέδρασες από τα δεσμά της πένας μου,
κύκλωσες στο χάρτη απόμερο νησί,
έκλεισες τα μάτια κι οδηγήθηκες εκεί,
σε στιγμές και ηδονές παράκαιρες.
Comments