ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

Υπάρχουν συναισθήματα που την ντύνουν την ψυχή σου και υπάρχουν και αυτά που την αφήνουν γυμνή και ανήμπορη σε καθετί που θα την ματώσει. 

Την ψυχή σου όταν είναι γυμνή να την αφήνεις μόνο σε χέρια που την νοιάζονται, την αγκαλιάζουν και την φυλάνε με προσοχή να μην την τραυματίσουν σαν να είναι ένα κρύσταλλο πολύτιμο για εκείνους. Αυτούς που οι πράξεις τους κάνουν τόσο θόρυβο χωρίς να χρειάζεται να πουν κάτι…

Όπου ακούς φλυαρίες και λόγια να προσέχεις. Υπάρχουν πολλοί που λένε λόγια πολλά και πράξη καμμία. Τα λόγια είναι φτηνά σαν εκείνους και δεν στοιχίζουν τίποτα αρκεί να επωφεληθούν από αυτά. 

Τι γίνεται όμως με τις πράξεις;

Ακριβές οι πράξεις φίλε μου και μεγάλος μάγκας αυτός που μπορεί να τις κάνει.

Στις δίνει μέσα από την καρδιά του. Στις δίνει μέσα από το είναι του. Στις δίνει μέσα από την ψυχή του για να ντύσει την δική σου και να μην κρυώνει.

Κάποιες φορές από την αγάπη του μπορεί να αφήσει γυμνή την δική του για να ντύσει την δική σου.

Δεν θα σκεφτεί τις άμυνες του. Έχει πετάξει την πανοπλία του και είναι τρωτός σε όλο του το κορμί, την ψυχή, την καρδιά και το νου.

Να προσέχεις τότε μήπως έτσι εκτεθειμένη όπως είναι η ψυχή του, η καρδιά και το νου του μπορεί να πληγωθούν.

Γιατί το σώμα είναι ευκολότερο να γιατρευτεί, εκεί όμως σε αυτά είναι μεγαλύτερες οι πληγές και οι ουλές που θα μείνουν θα του θυμίζουν πάντα τι βίωσε από εσένα… Δεν θα μπορέσει να θεραπευτεί ποτέ και η εμπειρία αυτή θα τον αλλάξει…

Το αύριο του δεν θα είναι ποτέ ίδιο και θα τον έχεις καταδικάσει να μην εμπιστευτεί ποτέ ξανά τους ανθρώπους. Να τις προσέχεις αυτές τις ψυχές πως τις κρατάς για να μην πονέσουν. Να τις προσέχεις λοιπόν αυτές τις ψυχές τις κρυστάλλινες για να μην θαμπώσουν και να μπορείς να βλέπεις πάντα μέσα τους χωρίς να υπάρχει επάνω τους ίχνος!

Στέλλα Παζάλου