ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟΙ

Ήταν κάπου στο κέντρο της πόλης όταν οι ματιές τους συναντήθηκαν τυχαία, και οι ζωές τους άλλαξαν με μιας,οι δρόμοι τους ενώθηκαν...

Ένας ηλεκτρισμός που τους διαπέρασε ακαριαία, σαν κεραυνός σε καλοκαιρινή μέρα, σαν τσουνάμι που τους χτύπησε απροσδόκητα. Νέοι και όμορφοι...

"Θα είμαι ο βασιλιάς σου και εσύ θα είσαι η βασίλισσα μου",της είπε, "μαζί θα κατακτήσουμε τα πάντα, όλο τον κόσμο, θα είσαι το αστέρι μου".

-Ναι, του αποκρίθηκε...ο κόσμος είναι δικός μας, εμείς οι δυό απέναντι σε όλους και σε όλα.

Και ξεχύθηκαν να κατακτήσουν τον κόσμο, να γεμίσουν τον κόσμο με τα όνειρά τους, με τον έρωτά τους, με το αστέρι της νιότης τους.

Νέοι και όμορφοι.

"Πόσο μου αρέσουν το μάτια σου", της ψιθύρισε....

Μου θυμίζουν Κινέζα πριγκίπισσα, ίσως και να είσαι, είσαι το άπιαστο ονειρό μου, μα τι λέω, αφού είσαι εδώ δίπλα μου και δεν είναι όνειρο.

Πάμε λοιπόν, του είπε αυτή, πάμε μαζί στον κόσμο, και ανέβηκαν στο αυτοκίνητο και οδηγούσαν χωρίς προορισμό, γιατί οι προορισμοί είναι συγχρόνως και περιορισμοί, αυτούς όμως δεν θα τους περιόριζε πλέον τίποτα αφού είχαν τον έρωτα, αφού είχαν αστέρι.

Σταμάτησαν σε μια ερημική παραλία, πέταξαν τα ρούχα τους, μπήκαν γυμνοί στη θάλασσα, και όταν βγήκαν το υγρό γυμνό κορμί της όμοιο από Μποτιτσέλι, έλαμπε ολόκληρο.

Εκεί παρακάτω σε μια φυσική σπηλιά στα βράχια ενώθηκαν για πρώτη φορά, και ο χρόνος σταμάτησε, μόνο κάτι γλάροι τους είδαν και τους άκουσαν αλλά κράτησαν το μυστικό τους.

Νέοι και όμορφοι και τρελά ερωτευμένοι.

Όταν πια χαλάρωσαν, έσκασαν στα γέλια σαν παιδιά που έπαιξαν ένα παιχνίδι και κέρδισαν, αλλά δεν ήταν παιχνίδι, ήταν μια αποκάλυψη, μια μυσταγωγία.

Και όμως τους φάνηκε σαν κάτι εντελώς φυσικό και αναπόφευκτο, αφού οι δυό τους ήταν ο ένας για τον άλλον!!!

Αυτό ήταν ξεκάθαρο, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, απλά δεν το γνώριζαν πιο πριν, δεν περίμεναν ότι θα συμβεί, και όμως συνέβη.

Συνέχισαν την πορεία τους μέχρι που είδαν μια καντίνα στην άκρη του παραλιακού δρόμου, σταμάτησαν για χοτ-ντογκ, κάθισαν στα φτερά του αυτοκινήτου έβαλαν το ραδιόφωνο στο φουλ και έφαγαν με βουλιμία, πασαλείφτηκαν με μουστάρδα, ξεκαρδίστηκαν στα γέλια, κοιτώντας την τη σκούπισε και με φιλιά καθάρισε το πρόσωπο της, "κινεζάκι μου σ’αγαπώ" της είπε, και πάλι ξεκαρδίστηκαν, και συνέχισαν τη διαδρομή για όπου θα τους έβγαζε ο δρόμος.

Είχε πλέον νυχτώσει όταν αυτός είπε: ξέρω τα ερείπια ενός αρχαίου ναού εδώ κοντά που δεν έχει νυχτοφύλακα, πάμε; Ναι, ναι, πάμε, είπε αυτή, και βρήκαν τον δρόμο και τον ναό, και η ατμόσφαιρα ήταν μαγική, και έσμιξαν και πάλι δίπλα στους αρχαίους κίονες,

"Σ’αγαπώ βασιλιά μου" του είπε, μάρτυς μου ο αρχαίος θεός που μας φιλοξενεί τώρα εδώ, είτε είναι ο Ποσειδώνας, είτε ο Απόλλωνας, είτε κάποιος άλλος θεός, αλλά και εμείς εν δυνάμει θεοί είμαστε βασιλιά μου, αφού και οι θεοί άνθρωποι ήταν αρχικά και μετά θεοποιήθηκαν, το ξέρω το γράφουν τα βιβλία.

Στα μαλλιά σου έχεις ένα αστέρι, της είπε αυτός, το έβαλα εγώ κρυφά όταν δεν κοίταζες, ένα αστέρι για σένα αστέρι μου.

Νέοι και όμορφοι, στεφανωμένοι από τον αρχαίο θεό.

Νομίζεις ότι αυτοί οι κίονες θα κρατήσουν στη μνήμη τους τον έρωτά μας μέσα στον χρόνο;

είπε αυτός.

Νιώθω ότι ο έρωτάς μας είναι πιο δυνατός και από τον χρόνο, απάντησε αυτή, χαϊδεύοντας απαλά την αρχαία πέτρα.

Ήταν μια μαγική στιγμή, όμως αυτό δεν ήταν κάτι νέο, κάθε στιγμή που ήταν μαζί ήταν μαγική, κάθε στιγμή ήταν μια νέα εμπειρία και ανακάλυψη, μια γιορτή του έρωτα που δεν γνώριζε φραγμούς, που δεν τον ένοιαζε το μέλλον, το μόνο που είχε σημασία γι’ αυτούς ήταν που είχε βρει ο ένας τον άλλον, όταν οι πλανήτες είχαν έρθει στη σωστή σειρά και ο ουρανός είχε σκύψει και τους είχε ράνει με αστερόσκονη.

Νέοι και όμορφοι!