Πάντα τον είχα στην καρδιά μου αυτό τον μήνα!
Είχε μια όμορφη και περίεργη γλύκα ένας καμβάς γεμάτος με αποχρώσεις του καφέ, του κίτρινου, του κόκκινου και του πορτοκαλί.
Αυτές οι χρωματοκαταιγίδες από τα φύλλα των δέντρων που πάντα λάτρευα από παιδί, που τα ανεμοσούρια τα έσπρωχναν στις άκρες των πεζοδρομίων!
Έτρεχα και με τα πόδια μου τα έκανα λοφάκια και μετά τα έπαιρνα και τα έριχνα όσο πιο ψηλά μπορούσα για να τα κάνω να πετάξουν πάλι ψηλά!! Πόσο αγαπούσα να τα βλέπω να δημιουργούν αυτή την υπέροχη πανδαισία χρωμάτων σαν έπεφταν πάλι στο πάτωμα της φύσης!
Ίσως πάλι να ήταν ο κρύος καιρός που άρχιζε να μυρίζει λίγο περισσότερο χειμώνας, που με έκανε να μαζεύομαι πιο νωρίς στο σπίτι και η ψιλή βροχή που έπεφτε πάνω σε αυτό το χρωματιστό πέπλο των φύλλων και έκανε τους κορμούς των δέντρων να στάζουν γυάλινες βροχοσταλιές, με έκαναν να ονειροπολώ εικόνες μιας άλλης, παλαιότερης εποχής, που στην δική μου ρομαντική ψυχή, έφερναν μια περίεργη νοσταλγία αλλά και μια όμορφη θλίψη!
Νοέμβρης, αυτός ο αγαπησιάρης μήνας, με τη μέθη των χρωμάτων του, που προαναγγέλλει πάντα τα Χριστούγεννα, τα πολύχρωμα φώτα, τα στολισμένα δέντρα, τα γλυκά με τις πιο ζεστές μυρωδιές, τις χουχουλιάρικες μέρες μπροστά από ένα τζάκι αναμμένο, με ένα βιβλίο στα χέρια και μια καρό κουβέρτα ριγμένη στα πόδια.
Με κάνει να χαμογελάω ο Νοέμβριος, με γεμίζει με αγάπη, αισιοδοξία και ενσυναίσθηση
ότι μετά τα πεσμένα κιτρινοκόκκινα φύλλα θα έρθουν τα κάτασπρα χιόνια !!
Τότε τα κιτρινοκόκκινα και καφετιά φύλλα θα καλυφθούν από το πέπλο του χιονιού, οι χιονονιφάδες θα κάθονται σαν λευκά, λαμπερά διαμάντια πάνω στα ξερά κλαριά των δέντρων, δίνονταν τους νερό να τραβήξουν για να γεννηθεί και πάλι η ζωή και να γεννηθούν και πάλι μικρά και πρόωρα τα πράσινα και πάλι φύλλα!
Και κάπου εκεί που ονειρεύομαι νιώθω σαν να είμαι πλασμένη μόνο για ένα φθινόπωρο, μπροστά σε ένα αναμμένο τζάκι και τη μυρωδιά από τα φρεσκοψημένα μπισκότα και ένα τσάι κανέλας και έξω μια πλάση γεμάτη χρώματα καφετιά και πορτοκαλί που οι στάλες της βροχής τα έχουν ποτίσει και τα έχουν βυθίσει στο χώμα!
Μαρία Μιτα Νικολάου
Comments