Ξάφνου ύστερα από χρόνια
τυλίγω το σχοινί.
Ο δαίμονας με κοιτάζει
λάμπουν τα μάτια.
Νιώθω φόβο
εγκατάλειψη.
Μνήμες ξυπνούν
έπειτα από χρόνια
είχαν ξεχαστεί.
Κάθε φορά έρχεσαι
άξαφνα.
Έμαθα να σε αναγνωρίζω
μέσα στο πλήθος.
Δεν θα υπομείνω
άλλο στην σιωπή.
Κολυμπώ στον βυθό
παίρνω βαθιά ανάσα.
Ανεβαίνω στην επιφάνεια
της θάλασσας.
Λερωμένα χέρια
προσπαθούν να με
αγγίξουν.
Φορώ το χαμόγελό μου.
αρχίζω να κινούμαι
στον ρυθμό των κυμάτων.
Χωρίς παρελθόν
προχωράω.
Η πινακίδα γράφει
με μεγάλα γράμματα
“Οδός ευτυχίας”.
コメント