Ο χρυσός Σταυρός

Εσύ πληγμένος λύγισες

στο πύρινο σταυρό σου

κι ασπάζονταν οι Άνοιξες 

τα πέταλα των ρόδων 

για τη ζωή τη ροδαλή 

στο γκρίζο μέτωπό σου

σημαδεμένο με ουλές 

στα χείλη της χαράδρας 

Ευγνώμων στην ασπίδα του

δεν έπεσες στα γκρέμια

Θαρρείς πως τώρα σου μιλά 

να μην υποχωρήσεις

Αυτό το πύρινο σταυρό

για σένα θ'ανορθώσει 

στα ουράνια  σαν θα φρύγεται

του Γολγοθά  το δράμα 

Χρυσός βιγλάτορας ζωής 

γίνηκε της ζωής σου

Το θάμβος της λαμπρής θωριάς

τύφλωσε τους καημούς σου 

Στη πλάτη του ο ήλιος σου

σηκώνει το σταυρό σου!