Κι αν ποτέ βρεθείς να κατοικείς στη σκέψη
ενός ποιητή,
μη γυρεύεις στα γραπτά του το είδωλό σου.
Ίσως να μην είναι οι λέξεις που φέρουν το
αποτύπωμά σου,
αλλά οι σιωπές ανάμεσά τους, εκεί που η
έμπνευση ανασαίνει.
Δεν θα γράψει για το πρόσωπό σου,
μα για τον άνεμο που έφερες στη ζωή του.
Όχι για τη φωνή σου, αλλά για το πώς σώπασαν
όλα όταν μίλησες.
Και θα ξέρεις τότε πως η παρουσία σου
δεν άγγιξε μόνο το τώρα,
αλλά το αιώνιο που ζει μέσα σε κάθε στίχο.
Λευτέρης Ελευθερίου
Comments