Πάνω στο τετράδιο της μουσικής...

Ένα τριαντάφυλλο θα ζωγραφίσω.

Χρωματιστά μολύβια πήρα 

και πάνω στις νότες άρχισα

να σχεδιάζω με αυτά.

Θα σε κλείσω μέσα, μαζί με

τον κόσμο της Μουσικής...

Που 'ναι γραμμένο με Νότες όλο με αισθήματα,

λόγια γεμάτα όλο έρωτα, που 'ναι

βγαλμένα μέσα απο την Καρδιά,

βγαλμένα απο την Ψυχή...

Μα σαν σκοτεινιάσει, τον Ουρανό κοιτάς

και τα αστέρια, που σου χαμογελούν.

Και το Φεγγάρι που αχτινοβολεί μέσα από το 

τζάμι που 'ναι κλειστό σε χαιρετά...

Και εσύ μόνη εκεί, το κοιτάς, κάνοντας μια Ευχή,

το όνειρό σου Αληθινό να βγει.  

 Αχ! Να μπορούσα και εγώ μέσα

στο χαρτί να κλεινόμουν, παρέα με το ρόδο...

Όμως είναι ένα Όνειρο μακρινό,

που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ...