Βλέπω το φεγγαράκι
Όπου και αν γυρίσω
Σ¨ όποια γωνιά κι αν στρίψω
Η λάμψη του είναι εκεί
Πανσέληνος και λάμπει
Ω θεέ μου πόσο λάμπει
Καθώς τα φώτα ακόμα
Η πόλη μας στερεί
Μπλε είν¨ ακόμα ο ουρανός
Κι όμως σε λίγο θα χαθεί
Γύρω σκοτάδι
μα το φεγγάρι λάμπει
Πολύ και πιο πολύ
Καλό μου συννεφάκι
Κάνε λίγο στην άκρη
Τη λάμψη του να δω
Που έχω τόσο ανάγκη
Κι όμως χοντρές σταγόνες
Με λούζουν και πονώ
δε μ¨ άκουσε η μπόρα
βροχή με λούζει τώρα
Μπουμπουνητά, αστραπές
Το έκρυψαν μα εκείνο
Το δάκρυ του για δες
η χούφτα μου πως έγινε
χρυσάφι μαροκίνο
Πανσέληνος σαν θα ρθει
Ξανά μα και ξανά
θα είναι χρυσαφένια
θα λούζει την ακρογιαλιά
Και όμως τούτη τώρα
Την έκρυψε η μπόρα
εγώ όμως κρατώ
τη χρυσαφένια ώρα
Βάσια Μητράκου 🌹
Comentarios