Πού να αποθέσω τη θλίψη μου,
να ξεκουραστεί, να ξαποστάσει,
να κάνει στης ζωής τη στράτα
μια μικρή, ολιγόλεπτη στάση;
Βάρυνε η ψυχή μου
απ’ της λύπης το γκρίζο.
Όπου γυρίσω το βλέμμα μου,
μαύρο αντικρίζω.
Πού να αποθέσω τη θλίψη μου
να ξεκουραστεί;
Να ’ρθει για λίγο η χαρά,
να’χω γιορτή;
Πού να αποθέσω τη θλίψη,
το ασήκωτο βάρος να ξεφορτώσω;
Να ανασάνει η ψυχή,ια νότα ελευθερίας να της δώσω!
Comments