ΠΟΥΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΗ ΜΟΥ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
Πουλιά στην κλίνη μου οι Έρωτες.
Πόθοι μυστικοί κι ελπίδες αφανέρωτες.
Κι ένα μελίσσι τα όνειρά μου,
που ξενυχτούν στην κάμαρά μου!
Έρχονται νύχτα και μου τραγουδάνε.
Για αγάπες, που χαθήκανε και πάνε.
Για ανθρώπους, που λησμόνησα μου λένε.
Κι ως το πρωί μαζί μου κλαίνε!
Για μαργαρίτες κλαίνε, που μαδάνε..
Τα νιάτα μας πώς χάνονται, πού πάνε;
Για τα τριαντάφυλλα λένε, που φυλλορροούν.
Πώς πέφτουν της μυγδαλιάς τα άνθη κι απορούν!
Λένε για αγάπες, κι όλο πάθος, σχέσεις.
Για όρκους μυστικούς και υποσχέσεις.
Για ελπίδες λένε και για όνειρα χαμένα.
Λένε κι ονόματα, που τα έχω ξεχασμένα..
Λένε.. και πως κάποιοι άνθρωποι, ρωτάν
κι αυτοί για μένα...
Θεοφανώ Θεοχάρη
Comments