Χρόνου υπόλειμμα δεν έχω για παρακάλια Θεέ μου....
Ο χρόνος πέρασε πια σαν χείμαρρος αφρώδης....
σαν διαβατάρικο πουλί....
Άκου μόνο τί θέλω.
Θέλω ποιους μου ξοδιάσανε τα νιάτα, να ξεχάσω.
Θέλω ποιους λάθος δρόμο μου' δειξαν, να συγχωρέσω.
Θέλω στα φυλλοκάρδια μου καρφιά ποιοι μπήξαν,
το αίμα να τους δώσω.
Θέλω σαν τρώω ψωμί, την μνήμη μου μην την φωτίζει,
το αστράφτισμα από μάτι πεινασμένου.
Θέλω τέλος απ' των πορτοκαλιών σου το χρυσόχρωμα,
και από των ρόδων σου το πορφυρένιο,
να γνωρίζω,
πως μερτικό θα λάβουν κι άλλοι, κι όσοι θα αργοφτάσουν....
Comments