Πρωτόπλαστος έρωτας...

Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Υπήκοος του θαυμασμού

δηλώνω των ματιών σου.

Σαν με κοιτάς πρωτόπλαστος

νιώθω στον ουρανό σου.

Σκαλιά οι λέξεις γίνονται στου φεγγαριού την άκρη.

Ανέβα να ανταμώσουμε στου

ονείρου το παλάτι.

Επιδημία του έρωτα άγγιγμα

το δικό σου.

Το σώμα σου απάγκιο δέσιμο

των χειλιών σου.

Νέκταρ γλυκό τα χείλη σου θνητό για να ποτίσουν.

Φτερά βγήκαν στην πλάτη μου καρδιά να συναντήσουν...

Να πλημμυρίσει η χαρά στον Νείλο των ματιών σου

Γαλάζιοι οι ωκεανοί στο σήκωμα φρυδιών σου

Την ποίηση την γνώρισα μέσα

στην αγκαλιά σου,

τον έρωτα αγάπη μου μέσα

από τα φιλιά σου.

Χρήστος Παναγιωτόπουλος 🌹