❤️ Σ' Α Γ Α Π Ω ! ❤️
Έστησαν τα γράμματα τελετουργικά...
όπως άρμοζε στην ιερότητα
του φτερωτού τοξοβόλου...
Πρώτα άρπαξαν τον ήχο
του σ φ ρ ί γ ο υ ς της ζωής...
ένα 🌹 Σ 🌹 συριστικό
μακρόσυρτο
σ α γ η ν ε υ τ ι κ ό
και πολλά υποσχόμενο...
Πόσα 🌹 Α 🌹 αράδιασαν
με κάθε τους ανάσα...
Α σ υ γ κ ρ ά τ η τ α
κι α ν έ μ ε λ α...
Ένα α σ τ ε ί ρ ε υ τ ο παιχνίδι
με το μεδούλι της Νιότης!
Διάλεξαν το πιο ονειρικό Α
και το έβαλαν καλπάζοντας
στην κορυφή
Δίπλα του...
διαβαίνοντας το μονοπάτι
του Χρόνου...
ακούμπησαν το 🌹 Γ 🌹
της Γ ε ι ω μ έ ν η ς συνύπαρξης
και της Γ α λ ή ν η ς...
Το γ α ϊ τ α ν ά κ ι της χαράς...
Τα γ α λ ά ζ ι α ακρογιάλια
της ψυχής τους
που τα στόλιζαν
με γ υ α λ ι σ τ ε ρ ά βότσαλα
Και ξανά το 🌹 Α 🌹
Της Α ν τ ο χ ή ς αυτή τη φορά...
Α μ έ τ ρ η τ α τα σκαλοπάτια
του Κάλλους
που α ν έ β α ι ν α ν
για να αφήσουν πίσω
το Εγώ της ομίχλης
και ν' α γ γ ί ξ ο υ ν
τη διάφανη γλυκύτητα
του Έτερος Εγώ...
Και τα κατάφεραν!!!
Όμως...έβλεπαν οι Μοίρες
και ύφαιναν το νήμα...
Δικό τους ήταν
το επόμενο γράμμα...
Με τρεις κοφτές γραμμές
σαν μαχαιριές
χάραξαν ένα πελώριο 🌹 Π 🌹
μέσα στο πηχτό σκοτάδι
του π ό ν ο υ...
Δάκρυα καυτά
σαν π ύ ρ ι ν ε ς φλόγες
έκαιγαν κάθε τους κύτταρο...
κραυγάζοντας
αναπάντητα Γιατί...
Που τους τσάκιζαν...
μέσα σε λευκούς τοίχους...
Τους έπνιγαν
με στεγνά καλώδια...
και φιάλες υγρού οξυγόνου...
Μα το ΦΩΣ που τύλιγε
σαν δίχτυ τις ψυχές τους
τους έδειξε τον δρόμο
για το Π ώ ς...
Ένα Πώς μεγαλειώδες...
Με νάρθηκες...
με υποστηρίγματα...
κι όμως ΟΛΟΚΛΗΡΟ!
Σαν το σύμπαν
της ΑΓΑΠΗΣ τους...
Στο 🌹 Ω 🌹 δεν έφτασαν ακόμη...
Δεν ήρθε η Ώ ρ α...
Το ❗️θαυμαστικό❗️ όμως
το έβαλαν ήδη!!!
Αφού βαδίζουν με χαμόγελο
στον δρόμο της ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ
για όλους τους φθόγγους της ζωής
που έλαβαν ως τώρα...
για κάθε δούναι και λαβείν...
μέσα στη μαγεία της ΥΠΑΡΞΗΣ!!!🙏❤️
Comments