Σαν ένα όνειρο έρχεσαι τα βράδια στον ύπνο μου.
Ένα αερικό, μια οπτασία, ψέμα και αλήθεια μαζί.
Δεν κοιμάμαι, δεν είμαι ξύπνιος αλλά εσύ ταράζεις το είναι μου, καθυστερείς τα άσχημα όνειρα μου…
Πάντα άσχημα είναι, τα έχω συνηθίσει.
Μόνο εσύ τα ομορφαίνεις με το άγγιγμά σου.
Εκεί, στα πιο όμορφα ταξίδια του Μορφέα είσαι εσύ μαζί μου, εκεί ξεχνάμε ποιοι είμαστε.
Εκεί, καρδιά μου, μοιραζόμαστε εμάς. Μιλάμε, γελάμε, κοιταζόμαστε με εκείνα τα βλέμματα που μιλάνε, που λέμε τα πάντα με τα μάτια μας… δεν χρειάζονται λέξεις.
Και όταν κάνω να σε αγγίξω, να χαϊδέψω τα πλούσια μαλλιά σου, να περάσω το δάχτυλο μου πάνω από τα ολοκόκκινα σου χείλη, να μυρίσω το άρωμά σου με νότες από ίριδα, γιασεμί και βανίλια… ξεφεύγεις και βλέπω τη μορφή σου να χάνεται σαν αερικό και να μένει πίσω της η απίστευτη μυρωδιά σου. Με εκείνη κοιμάμαι και ξυπνάω… ποτίζω τα σεντόνια…
Είναι όμως και κάποια βράδια διαφορετικά, που η εικόνα σου δεν μένει αερικό, σε νιώθω, σε αισθάνομαι και είσαι εδώ… και εκεί γίνεται το όνειρο αληθινό και μπορώ να σε αγγίξω και να γευτώ τα χείλη σου, να νιώσω τα λιτά μαλλιά σου στους γυμνούς σου ώμους… να μυρίσω και να γευτώ το άρωμα σου…
Αχ αγαπημένη, να έρχεσαι να μου κλέβεις τα όνειρα… να μου κλέβεις τα βράδια και ας μένει η μυρωδιά της ίριδας και του γιασεμιού στα σεντόνια μου.
Είναι η αφορμή να κοιμάμαι και να ονειρεύομαι...
Για σένα ονειρεύομαι.
Kommentare