ΤΑ ΦΙΔΙΑ

Δε λέει τίποτα.

Απλά κάθεται μόνος, ακίνητος,

σε βαθιά περισυλλογή.

Οι σκέψεις του φίδια,

τον ζώνουν, τον πνίγουν — ασφυκτιά.

Αυτή, απέναντί του, αφήνει τη ματιά της

να κυλήσει κλεφτά, απαλά, αθόρυβα, πάνω του.

Βρίσκει τις σκέψεις του, βρίσκει τα φίδια,

τα γητεύει, τα δαμάζει και τους δίνει

το δηλητήριο που τους έλειπε για να γίνουν

θανάσιμα.

Γιώργος Καστρουνής,

“Εκτός Ορίων”, Εκδόσεις 24γράμματα