Κάθε χρόνο μικροί και μεγάλοι περιμένουν με ανυπομονησία τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων να ζήσουν την μαγεία που τα περιβάλλει, γεμίζοντας δώρα και ευχές.
Όλες οι οικογένειες προετοιμάζονται πυρετωδώς για τον ερχομό τους....
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και οι κούτες με τα στολίδια κατεβαίνουν απο το πατάρι,τα γιορτινά τραπεζομάντηλα και τα ανάλογα λευκά είδη μπαίνουν στο πλυντήριο για ένα φρεσκάρισμα.
Μία γενική καθαριότητα είναι απαραίτητη για να σηματοδοτήσει την έναρξη των εορτών.
Όλο το σπίτι ντύνεται με αρώματα πορτοκαλιού, κανέλας, μοσχοκάρυδου, γαρύφαλλου απ' τις υπέροχες δημιουργίες των μαμάδων, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Εξάλλου ποιος μπορεί να αντισταθεί σε σπιτικά μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες και στα υπέροχα σπιτικά μπισκότα πού τραγανίζουν απο απόλαυση...
Οι νονοί παίρνουν το "ραβασάκι" απο τα βαφτιστήρια τους και ξεχύνονται στα μαγαζιά, η πόλη αναβοσβήνει απο χαρά.
Κάπως έτσι τελειώνει ο πρόλογός μας, γιατί στην άλλη άκρη του κόσμου, στον Βόρειο Πόλο, στο χωριό του Αϊ Βασίλη, μας περιμένει ένα μικρό στρουμπουλό ξωτικό, ο Ευτύχης, που μαζί με τα άλλα ξωτικά εργάζονται όλο το χρόνο με χαρά για να έχουν οι μικροί μας φίλοι το παιχνίδι που θα τους αφήσει κάτω απο το δέντρο ο Άγιος Βασίλης μαζί με τις ζαχαρωτές εκπλήξεις κρεμασμένες στις κάλτσες...
Και Χο, Χο, Χο,χαρά μεγάλη!!
Ο Ευτύχης μένει σε ένα μικρό σπιτάκι κοντά στο εργαστήρι που φτιάχνονται με αγάπη όλα αυτά τα παιχνίδια. Η ανυπομονησία ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του χαρακτήρα του, που πολλές φορές τον οδηγούσε σε ξωτικομπελάδες.
Κάθε χρόνο, ο Άγιος Βασίλης μία μέρα πρωτού να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά, διοργανώνει μία μεγάλη γιορτή προς τιμή των φίλων του των ξωτικών για να τους ευχαριστήσει για την πολύτιμη βοήθειά τους, μοιράζοντας δώρα από το μεγάλο κόκκινο σάκο που είναι μόνο για αυτούς.
Έτσι και φέτος ο Άγιος Βασίλης είχε ετοιμάσει τα δώρα τους ενώ η γυναίκα του η Γκούντι, μαζί με τις φίλες της ετοίμασαν απίστευτες χριστουγεννιάτικες λιχουδιές, συνοδευόμενες από μία ζεστή σοκολάτα με σιρόπι φράουλα και σαντιγύ.
Μία μεγάλη σκηνή είχε στηθεί στην πλατεία του χωριού όπου η χορωδία των ξωτικών θα έδινε το έναυσμα της γιορτής.
Όλα ήταν έτοιμα, τα Ξωτικά καταφθάνουν στην πλατεία για να διασκεδάσουν να χαρούν τη γιορτή τους.
Ο φίλος μας ο Ευτύχης αφού φόρεσε τα καλά του και το πράσινο σκουφάκι του ξεκίνησε και αυτός για τη γιορτή, όμως στο δρόμο μία ανυπόμονη σκέψη πέρασε απ' το νου του.
"Γιατί να περιμένω να τελειώσει η γιορτή για να πάρω το δώρο μου; Ενώ μπορώ να περάσω πρώτα απ' το μέρος πού βρίσκεται ο σάκος του Άγιου Βασίλη να πάρω το δωράκι μου για να μην τον κουράσω να ψάχνει για το δικό μου και στη συνέχεια να κατευθυνθώ στη γιορτή. Ελπίζω βέβαια να μην έχει προλάβει κανείς να βάλει 'χέρι' στο ταψί με τα μελομακάρονα!"
Σε λίγη ώρα ο Ευτύχης βρέθηκε έξω από τον μεγάλο κόκκινο σάκο, έβαλε στα γρήγορα μία σκάλα ανέβηκε και... ουπς!!! Με μία βουτιά βρέθηκε μέσα!
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να σταθεί όρθιος μέσα στο σάκο. Τα δώρα έσπαγαν και τα πόδια του βούλιαζαν όλο και περισσότερο καθώς προσπαθούσε να κουνηθεί. Πάλεψε να πιαστεί από τον σάκο να βγει μα όλο γλυστρούσε και όλο μέσα έπεφτε διαλύοντας και άλλα δώρα.Αχ! Αχ!
Ευτύχη μου, τι έμελε να πάθεις... Γιατί μονίμως βιάζεσαι να πάρεις αποφάσεις;
Σε έπιασε το παράπονο και τώρα δεν σε αφήνει,
όλα τα δώρα γύρω σου, σου ρίχνουν την ευθύνη!
Η τύχη σου σε έσωσε
έρχεται ο Αϊ Βασίλης...
Η γιορτή τελείωσε ήρθε ο Αγιούλης να πάρει το σάκο να μοιράσει τα δώρα στα ξωτικά...
Τότε αντίκρισε τον Ευτύχη να κλαίει με μαύρο δάκρυ γύρω απ' τα διαλυμένα δώρα .
"Τι έγινε Ευτύχη μου εδώ;" τον ρώτησε απορημένος ο Άγιος Βασίλης. Τότε ο Ευτύχης του είπε όλη την αλήθεια και αφού μίλησαν αρκετή ώρα οι δύο τους ο Ευτύχης του υποσχέθηκε να αλλάξει, να σταματήσει να είναι τόσο ανυπόμονος σε όλα και να διορθώσει τα άσχημα στοιχεία του χαρακτήρα του.
Ο Άγιος Βασίλης καθησύχασε τον Ευτύχη καθώς ήταν πολύ στεναχωρημένος για τα δώρα που διαλύθηκαν και για τη γιορτή που έχασε από την αλαζονεία του, από την ανυπομονησία του.
Μαζί πήγαν στην πλατεία και μοίρασαν πολλά χαμόγελα στα ξωτικά και τις καλύτερες ευχές τους.
Ο Ευτύχης πλημμύρισε από αγάπη. Κάτι άλλαξε μέσα του και από εκείνη τη στιγμή έγινε το πιο αγαπητό ξωτικό του χωριού...
Μα και ο πιο υπομονετικός...
Καλά Χριστούγεννα αγαπημένα μου ξωτικά.
Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Λογοτέχνης
Comentarios