Τα χρώματα του έρωτα
Κίτρινο-χρυσαφί, η καρδιά μου λίγο πριν σ’ ανταμώσει.
Σαν ήλιος που παίρνει θάρρος ν’ ανατείλει για ακόμα μια φορά.
Κόκκινο.
Όταν σε ρούφαγα αχόρταγα.
Δυο φωτιές γίνονταν μία.
Πότε δυνάμωναν μαζί, πότε ανταγωνίζονταν ξανά η μια την άλλη.
Μαύρο.
Οι μέρες μακριά σου, οι αμφιβολίες. Τα γιατί.
Κίτρινο-κόκκινο-μαύρο.
Κι εγώ, ήθελα να βυθιστούμε μαζί στο λευκό της αλήθειας και της αθωότητας.
Στο πράσινο της ελπίδας.
Ήθελα να αντέχουμε να είμαστε στο γκρίζο, να ανακατέψουμε τα χρώματα που ξέραμε, να φτιάξουμε δικά μας.
Προσπάθησα.
Επέμενες.
Διάλεξες μόνο τρία χρώματα.
Δεν μου αρκούσαν.
Επέστρεψα στο λευκό μου, στο γκρίζο μου, στο πράσινο και το μαύρο.
Μου λείπει το κόκκινο και το κίτρινο.
Τα πήρες μαζί σου.
留言