Της λευτεριάς οι κόρες

Σουλιώτισσες

Στης 25ης Μαρτίου το φως,φωνή λαού, θυσίας παλμός.«Λευτεριά ή θάνατος!» ο όρκος βροντά,και η Ελλάδα απ’ τα δάκρυα ξαναγεννά.

Στις ράχες, στα κάστρα, στις μάχες μπροστά,οι άνδρες πολεμούν, με ψυχή δυνατά.Μα δίπλα τους στέκουν, με νου και κορμί,οι κόρες της δόξας, φωτιά κι αντοχή.

Οι Σουλιώτισσες ρίχνονται μες στον γκρεμό,τραγουδούν τη ζωή και τον θάνατο αδρό.

Η Μαντώ πολεμάει με νου στρατηγού,και η Λασκαρίνα φλόγα λαού.

Γυναίκες γενναίες, μητέρες, κορμιά,που γίναν ασπίδες για την λευτεριά.Με αίμα και δάκρυα, με λόγχη και νου,χτίσαν τον δρόμο για έναν λαό ζωντανό.

Και τώρα που ο χρόνος μακριά μας κυλά,η φλόγα τους λάμπει, δεν σβήνει ποτέ.«Λευτεριά ή θάνατος!» πάντα θα ζει,μέσα στις ψυχές μας, σαν ιερή προσευχή.

Μαρία Καραθανάση

Φιλόλογος