Άφησε λεύτερα τα χέρια μου και την καρδιά μου,
άφησε λεύτερη! Άφησε τα δάχτυλά μου
να τρέξουν στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος με αίμα, φωτιά, φιλιά
με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Είναι η καταιγίδα των αισθήσεών μου
που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των αισθήσεών μου.
Οι άνεμοι στα δέντρα
και τα φεγγάρια απλώνονται
στα νερά χωρίς να αφήνουν
μήτε ίχνος μήτε σκιά
και μόνο οι ερωτευμένες ψυχές
μπορούν να αισθανθούν
την ηχώ του ανέμου.
Η Δύναμη της αδάμαστης αγάπης
είναι ο αέρας απόψε που παίζει
με τα κύματα της θάλασσας.
Κραυγές στο παράθυρο μου,
σαν μια μεθυσμένη θύελλα
τα φύλλα τρέμουν
στα κλαδιά του πλατάνου,
στην όχθη του ποταμού Αχέροντα,
που ενώνει τους δύο κόσμους.
Η αγάπη όμως είναι πάντα
ισχυρότερη από το θάνατο
που έρχεται χωρίς πρόσκληση σιωπηλά.
Μπορεί να ζήσει κρυμμένη στο σκοτάδι
και να χαμογελάει στο φως του ήλιου,
αναπνέει ζωή και ξεπερνά τον θάνατο,
τραγουδά και υμνεί τον αιώνιο έρωτα.
Έρωτα, φυλακισμένε στην ψυχή
η δύναμή σου είναι αιώνια
ο ωκεανός είναι η αγκαλιά σου,
ο ποταμός που περιβάλλει τη Γη,
ο οποίος δημιουργεί τα πάντα
πηγή ζωής …
Comments