Το φόρεμα της νύχτας
κεντημένο από χρυσά αστέρια
μιας σιωπηλής
πλατωνικής αγάπης
που δεν ταξίδεψε ποτέ
σε θάλασσες του πάθους
δίχως χελιδόνια η άνοιξη
της χαράς της…
Το φεγγάρι δεν πλαγιάζει
πλέον στο προσκέφαλο
της νύχτας
αφού η ηδονή μιας
φιλοσοφικής συνύπαρξης
με φωτεινές μοναξιές
κάνει τα μάτια της νύχτας,
ιδρωμένα.
Όμοια με σφουγγάρια
που τα στίβει
και αφήνει αποτύπωμα
τα φιλιά της
στην ψυχή του
ανείπωτου
απωθημένου της
του…ανέκφραστου φεγγαριού!
Comments