Φλόγες του έρωτα

Αθάνατοι παραμένουν αυτοί που πέφτουν σ' έκσταση κι αδιάκοπα υμνούν την αγάπη και τον έρωτα.. Αυτό είναι το έργο του άφθαρτου εραστή.

Η φύση της φλόγας είναι να καίει ότι αγγίζει και γαλήνη βρίσκει όποιος γίνει σαν και αυτήν.

Μόνο οι αληθινά ερωτευμένοι γνωρίζουν το όνομα του θεού και μόνο αυτοί γνωρίζουν τη γεύση του έρωτα…

Δεμένος στα κατάρτια των ονείρων μου,

κόντρα στο πείσμα

του Αίολου και του Ποσειδώνα,

κάτω από το φως του φεγγαριού,

ταξιδεύω νοερά προς τη γη

μιας ξεχασμένης πατρίδας, μιλώ

στην απεραντοσύνη του νερού,

ψάχνοντας το είδωλο σου μέσα

στην απόλυτη γαλήνη της νύχτας.

Σκόρπιες λέξεις στέλνω στον αέρα,

μήπως και κάποιο όνειρο

φυσήξει τα πανιά

και πριν ροδίσει η μέρα,

ο ήλιος που έσπειρα μέσα σου

να ανατείλει στο πρόσωπό σου,

χαρίζοντας μου την εικόνα,

από το πρώτο πρωινό χαμόγελό

σου.

Απόψε θα λαξεύσω το βράχο

της μοναξιάς και θα λατρέψω

την ανάγλυφη παρουσία σου.