ΧΙΟΝΙ ΛΕΥΚΟ

Με τα χέρια σε πιάνω όλο θέρμη, απαλά μη μου λιώσεις!

Σαν 'να σύννεφο άσπρο από ζάχαρη, αλάτι πάλλευκες στρώσεις.

Σαν μια μπάλα λευκή, που η παλάμη μου μέσα σε κλείνει.

Σαν Αγάπη αγνή απ' ανθρώπου ψυχή που ρέει σαν κρήνη ..

Μια λιαχτίδα χρυσή, σαν ψυχούλα που αιτία γυρεύει,

αγάπης φως στις καρδιές αφειδώς να ξοδεύει...

Χιόνι λευκό μου, η άυλη ευτυχία σου μοιάζει,

ως ο λόγος γλυκύς κι ευγενής την καρδιά συναρπάζει !

Μ' αρέσεις σαν χορεύεις βαλς στο ρυθμό του ανέμου,

νιφάδα που κρύβεις ασκήμιες τ' ανήλιαγου κόσμου.

Σαν στοιβάζεις μπαμπάκια στους κήπους, στους δρόμους,

ανθούς σαν κρεμάς στους λιγνούς κι ανέμελους κλώνους..

Γύρω απ' τις στέγες η υφή σου σαν νάμα δακρύζει,

όταν το χάδι του ήλιου αγνάντι ζεστό σε αγγίζει...

Στη θωριά σου μεθώ, την ψυχή μου πλανεύω.

Σαν μια τούρτα μαρέγκα κει πάνω Σταχτοπούτα χορεύω...

Με στέλνεις να πιω μια ζεστή, αχνιστή σοκολάτα,

για να τρέξω μετά σαν παιδί στη λευκή σου τη στράτα ..

Αίφνης, κλείνω τα μάτια κι από τύψεις μέσα μου λιώνω ...

Μιαν ευχή στην ψυχή μου καρφώνω, με θέρμη ζυμώνω...

Την κακία απ' τη γη, τον πόνο στον Καιάδα να ρίψεις

κι όλων των παιδιών τις ζωές μ' ευτυχία ν' ασπρίσεις...

Ω, να παίζουνε πάνω σου, δίχως ρήτρες, καημό,

σ' έναν κόσμο, ως συ καθαρό, όμοιο με σε, χιόνι λευκό!!