Πώς μπορείς να γράψεις ένα ποίημα χωρίς να έχεις ταξιδέψει στη ζωή, χωρίς να έχεις ματώσει και πώς θα μπορείς να συνωμοτείς με τις λέξεις για να αποδώσεις αυτό που δεν έζησες.
Σε ποιους άγιους τόπους λέξεων θα σε βρω
σε ποιους σκοτεινούς διαδρόμους του νου
και τα πάθη των πιστών του έμμετρου λόγου
ως τάματα καρφωμένα στην εικόνα σου.
Νιώθω θλίψη όταν περπατώ
στους έρημους δρόμους των πόλεων
όπου οι ψυχές τρομαγμένες κρύβονται
από μία νέα αποκάλυψη του Ιωάννη.
Ένας άσωτος άνεμος επιστρέφει τις σιωπές
όπου τα πάθη μας γίνανε στάχτες
όπου οι λέξεις γίναν νανούρισμα
παρηγοριά στον επιθανάτιο ρόγχο.
ΜΑΚΗΣ ΛΟΥΚΕΡΗΣ
Comments