Όταν ξυπνά η μέρα...

Στα πρώτα λεπτά του φωτός

όταν ο κόσμος ανασαίνει απαλά

ο άνεμος χαϊδεύει τα φύλλα

και η θάλασσα ψιθυρίζει στη στεριά

ένα τραγούδι δίχως λέξεις.

Τα πουλιά μιλούν στο ξημέρωμα

οι δρόμοι τεντώνονται νωχελικά

και η μέρα ανοίγει τα μάτια της

χωρίς να βιάζεται.

Ίσως κάπου, την ίδια στιγμή

να αντικρίζεις το ίδιο φως

να ακούς τον ίδιο άνεμο

χωρίς να ξέρεις πως σε σκέφτομαι.

Και κάπως έτσι

ένα πρωινό δίχως λόγια

γίνεται συνάντηση.

Λευτέρης Ελευθερίου🌹